100-lecie Polskiego Towarzystwa Botanicznego w SGGW

Jubileuszowy Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego w SGGW

LIX Zjazd w Stulecie Polskiego Towarzystwa Botanicznego odbył się w Auditorium Maximum oraz w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego, w salach reprezentacyjno-dydaktycznych Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz na terenie PAN Ogrodu Botanicznego – Centrum Różnorodności Biologicznej w Powsinie. Dodatkowo, ze względu na wyjątkowy, jubileuszowy charakter zbliżającego się spotkania naukowego, prowadzona była transmisja on-line.

Wydarzenia w SGGW

Sygnałem do rozpoczęcia oficjalnych obchodów jubileuszu PTB w SGGW był występ Zespołu Sygnalistów Myśliwskich AKTEON Wydziału Leśnego SGGW.

Dr inż. Katarzyna Marciszewska z Instytutu Nauk Leśnych SGGW powitała gości zebranych w Auli Kryształowej i wraz z JM Rektorem SGGW prof. dr. hab. Michałem Zasadą odczytali wiersz polskiej noblistki – Wisławy Szymborskiej „Milczenie roślin”

Jed­no­stron­na zna­jo­mość mię­dzy mną a wami
roz­wi­ja się nie naj­go­rzej.
Wiem co li­stek, co pła­tek, kłos, szysz­ka, ło­dy­ga,
i co się z wami dzie­je w kwiet­niu, a co w grud­niu.
Cho­ciaż moja cie­ka­wość jest bez wza­jem­no­ści,
nad nie­któ­ry­mi schy­lam się spe­cjal­nie,
a ku nie­któ­rym z was za­dzie­ram gło­wę.

Ma­cie u mnie imio­na:
klon, ło­pian, przy­laszcz­ka,
wrzos, ja­ło­wiec, je­mio­ła, nie­za­po­mi­naj­ka,
a ja u was żad­ne­go.

Po­dróż na­sza jest wspól­na.
W cza­sie wspól­nych po­dró­ży roz­ma­wia się prze­cież,
wy­mie­nia się uwa­gi choć­by o po­go­dzie,
albo o sta­cjach mi­ja­nych w roz­pę­dzie.


Nie bra­kło­by te­ma­tów, bo łą­czy nas wie­le.
Ta sama gwiaz­da trzy­ma nas w za­się­gu.
Rzu­ca­my cie­nie na tych sa­mych pra­wach.
Pró­bu­je­my coś wie­dzieć, każ­de na swój spo­sób,
a to, cze­go nie wie­my, to też po­do­bień­stwo.

Ob­ja­śnię jak po­tra­fię, tyl­ko za­py­taj­cie:
co to ta­kie­go oglą­dać ocza­mi,
po co ser­ce mi bije
i cze­mu moje cia­ło nie za­ko­rze­nio­ne.

Ale jak od­po­wie­dzieć na nie­sta­wia­ne py­ta­nia,
je­śli w do­dat­ku jest się kimś
tak bar­dzo dla was ni­kim.

Po­ro­śla, za­gaj­ni­ki, łąki i szu­wa­ry –
wszyst­ko, co do was mó­wię, to mo­no­log,
i wy go nie słu­cha­cie.

Roz­mo­wa z wami ko­niecz­na jest i nie­moż­li­wa.
Pil­na w ży­ciu po­spiesz­nym
i odło­żo­na na ni­g­dy.

„Amor plantarum nos unit – Łączy nas umiłowanie roślin”.

Zarówno treść, jak i forma wiersza wprowadziła zebranych gości w stan czułej refleksji i zadumy nad tematyką konferencji, której ramy teoretyczne określa metoda badawcza, a która zdaje się – byłaby pusta – bez oddania jej całego serca.

Nauka

Sesje naukowe – plenarne i z podziałem na sekcje tematyczne odbywały się według programu dostępnego na stronie Polskiego Towarzystwa Botanicznego.