– Pani Profesor, jaki jest zakres Pani badań naukowych? I skąd ten wybór?

– Od jakiegoś czasu pasjonuje mnie nanobiotechnologia, a w tej chwili uświadomiłam sobie, że ten czas to 20 lat, czyli bardzo dużo. Cała historia z nanobiotechnologią zaczęła się dość śmiesznie, a mianowicie w sklepie spożywczym, koło mojego domu w Michalinie, gdzie robiłam codzienne zakupy. Zwróciłam uwagę na butelki z „wodą”, przeznaczoną do prasowania. Na etykiecie widniał napis nanocząstki srebra. Zaintrygowana, zwłaszcza słowem „nanocząstki”, zaczęłam drążyć sprawę – sprawdzać w literaturze, pytać kolegów chemików, w końcu mojej mamy, która była profesorem chemii. Okazało się, że nanocząstki istnieją i są to struktury mniejsze od 100 nm (mniej więcej wielkości wirusa), czyli gołym okiem niewidoczne. A zatem należało obejrzeć zakupioną wodę do żelazek pod mikroskopem elektronowym, ponieważ tylko taki pozwalał na uzyskanie wystarczającego powiększenia. Pod naszą katedrą umiejscowione było Centrum Analityczne z dobrze funkcjonującymi mikroskopami elektronowymi, więc należało tylko sprawdzić zawartość butelki z zastosowaniem Transmisyjnego Mikroskopu Elektronowego. Nie od razu udało się zrobić odpowiedni preparat i uzyskać wiarygodny obraz, jednak dobierając odpowiednie siateczki mikroskopowe udało się w końcu zobaczyć małe czarne kropeczki wielkości od kilku do kilkudziesięciu nanometrów. Ta obserwacja była kluczowa dla naszych dalszych badań w Katedrze (dziś Nanobiotechnologii, a wtedy jeszcze Żywienia i Biotechnologii Zwierząt). Muszę też dodać, że dalej drążąc pochodzenie „cudownej wody” odwiedziłam producenta tejże wody. Produkcja odbywała się w bliskim mi Michalinie w garażu skromnej willi. Właściciel firmy był producentem wody destylowanej do akumulatorów i rozpoczął produkcję nanocząstek srebra, używając tej właśnie wody. Technologia produkcji nanocząstek oparta była na patencie USA i ogólnie mówiąc polegała na powstawaniu nanocząstek srebra ze srebrnej elektrody, zanurzonej w superczystej wodzie, pod wpływem prądu o odpowiednim natężeniu i napięciu. Zwracam uwagę na ten sposób produkcji specjalnie, ponieważ w odróżnieniu od metod chemicznych i biologicznych produkcji nanocząstek metoda ta pozwala na uzyskanie idealnie czystego produktu – koloidu nanocząstek srebra. Jak się zresztą okazało firma produkowała również wodne koloidy nanocząstek: złota, platyny, palladu, miedzi i ich stopów. Współpraca z firmą Nano-Tech rozpoczęła się więc 20 lat temu i trwa do dzisiaj, jakkolwiek dzisiaj produkcja nie odbywa się już w garażu a firma ma elegancką siedzibę.... Czytaj więcej

https://www.sggw.edu.pl/opatrunki-z-grafenem-na-rany-skory/ Tue, 06 Feb 2024 12:57:41 +0000 https://www.sggw.edu.pl/?p=187378 Naukowcy ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie pracują nad stworzeniem nowatorskiego opatrunku z dodatkiem grafenu na powierzchowne rany skóry. Na jakim etapie są prace? Czy grafen sprawi, że rany będą goić się lepiej i szybciej? Czy jego właściwości przeciwbakteryjne wystarczą do stworzenia produktu innego niż te dostępne na rynku?[...]

Artykuł Opatrunki z grafenem na rany skóry pochodzi z serwisu Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

]]>

Home / Grafen

Opatrunki z grafenem na rany skóry

Naukowcy ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie pracują nad stworzeniem nowatorskiego opatrunku z dodatkiem grafenu na powierzchowne rany skóry. Na jakim etapie są prace? Czy grafen sprawi, że rany będą goić się lepiej i szybciej? Czy jego właściwości przeciwbakteryjne wystarczą do stworzenia produktu innego niż te dostępne na rynku?

 

Dlaczego grafen?

Grafen to pojedyncza warstwa atomów węgla ułożonych w kształt przypominający plaster miodu. Posiada unikalne właściwości fizykochemiczne i coraz częściej wykorzystywany jest w badaniach naukowych.

Naukowcy ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie skupili się na właściwościach, które mogą być wykorzystywane w procesie gojenia ran skóry. W badaniach wykorzystano jednoatomową warstwę grafenu tzw. monowarstwę. To materiał, który jest bardzo cienki i jednocześnie niezwykle wytrzymały w relacji do swej struktury. Idealnie przylega do różnych powierzchni, między innymi do szkła, co wykorzystał zespół naukowców z SGGW prowadząc badania komórek na tym właśnie materiale powleczonym warstwą grafenu. Jego struktura nie uszkadza komórek jak ma to miejsce w przypadku nanopłatków grafenu, które posiadają ostre krawędzie.

– W naszych badaniach podłożem jest szkło, ponieważ obrazujemy komórki pod mikroskopem – wyjaśnia dr inż. Iwona Lasocka z Katedry Biologii Środowiska Zwierząt Instytutu Nauk o Zwierzętach SGGW. – Przygotowanie preparatu do obserwacji, wymaga jego zamknięcia między dwiema szklanymi powierzchniami. Po wysianiu komórek na szkło pokryte grafenem, obserwujemy co się z nimi dzieje. Jesteśmy w stanie ocenić ich potencjał w procesie gojenia rany w rozumieniu określenia ich żywotności, zdolności do adhezji (przylegania komórek do podłoża) i migracji (przemieszczania się komórek po podłożu), formowania szkieletu komórkowego a nawet aktywności mitochondrialnej (wydolności metabolicznej komórki lub reakcji energetycznych komórki).

Badania, które do tej pory zostały przeprowadzone pokazały, że grafen nie jest toksyczny. Zbadano komórki, które są zaangażowane w proces gojenia skóry: fibroblasty, keratynocyty oraz mezenchymalne komórki macierzyste. Te wykorzystywane w badaniach pochodzą z banku komórek ATCC (ang. American Type Culture Collection).

– Teraz badamy makrofagi, czyli komórki układu odpornościowego – mówi dr inż. I. Lasocka. – Komórki te są aktywne w całym okresie gojenia rany, który można podzielić w dużym skrócie na fazę zapalną, proliferacyjną i przebudowy. Każde uszkodzenie tkanek goi się w wyniku reakcji zapalnej, która jest szczególnie nasilona kiedy rana jest zanieczyszczona, czyli mogą tam być obecne czynniki zakaźne, martwe komórki, czy ciała obce. Rana jest czyszczona właśnie przez makrofagi – komórki układu odpornościowego. W efekcie monowarstwa grafenu, po wstępnych badaniach in vitro, może okazać się cennym materiałem do badań na zwierzętach.... Czytaj więcej

Artykuł Opatrunki z grafenem na rany skóry pochodzi z serwisu Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

]]>