System motywacyjny dla doktorantów Szkoły Doktorskiej SGGW

Przedstawiciele Rady Doktorantów zauważają, że atutem Szkoły Doktorskiej SGGW jest równy podział środków pieniężnych między doktorantów. Stworzenie systemu przyznawania dodatkowych funduszy dla ograniczonej liczby osób może zapoczątkować „wyścig szczurów”, który był zniwelowany dzięki powołaniu Szkół Doktorskich z równym finansowaniem wszystkich doktorantów (w obszarze stypendiów).
Dodatkowo, ze względu na to, że ilość dostępnych środków jest bardzo zmienna w czasie,  utrudnione jest planowanie ich podziału i wykorzystania.

Proponujemy jako przedstawiciele Rady Doktorantów SGGW, aby dostępne środki, pozostające w dyspozycji Dyrektora Szkoły Doktorskiej SGGW, w miarę możliwości wykorzystać dla dobra wszystkich doktorantów. Takie rozwiązanie nie będzie generować rywalizacji o dodatkowe fundusze. Jeśli to możliwe, to pozostałe środki można byłoby wykorzystać np. na bony do PWN na książki, organizację szkoleń z certyfikatami przydatnymi dla wszystkich (pierwsza pomoc, opracowywanie danych, pisanie artykułów, graficzna przedstawianie wyników, sposoby radzenia sobie ze stresem, jak skutecznie wypoczywać, właściwe zarządzanie czasem itp.). Innym pomysłem jest wydanie monografii SGGW po konferencjach organizowanych przez Szkołę Doktorską SGGW, np. „Cztery Żywioły”. Środki te można by też przeznaczyć na szerzenie kultury wyższej poprzez bilety do teatru/opery/kina itp.

Ogólnie proponujemy aby środki, które Dyrektor Szkoły Doktorskiej SGGW chciałby i mógłby wykorzystać na działania motywacyjne wśród doktorantów, były przeznaczone dla wszystkich doktorantów, dzięki czemu nie powstanie rywalizacja o nie. Uważamy, że nawet w obrębie dyscyplin zróżnicowanie możliwości naukowych jest na tyle duże, że opracowanie jakichkolwiek kryteriów jest bardzo trudne i zawsze generowałyby one poczucie niesprawiedliwości.

Jeśli jednak dostępne środki nie mogłyby być wykorzystane na działania dla wszystkich doktorantów, proponujemy by przy składaniu wniosków o stypendium motywacyjne zachować kryteria z oceny rocznej. Nie proponujemy podziału na grupy charakteryzujące możliwości naukowe, ponieważ nawet w obrębie jednej dyscypliny możliwości publikacji  są bardzo różne. Sugerujemy by w takim podaniu uwzględnić rubrykę, w której doktorant sam musiałby w sposób zrozumiały opisać charakter swoich badań, jakie dzięki temu ma możliwości, by komisja rozpatrująca wnioski mogła właściwie oszacować dokonania doktoranta.