Doktoranci SGGW – Laura Kuźmin

Dyscyplina: technologia żywności i żywienia

Temat badań: Ocena wpływu diety low FODMAP na stan odżywienia i objawy żołądkowo-jelitowe u osób z celiakią niereagujących na dietę bezglutenową.

Cel badań: Celem badań jest ocena wpływu stosowania diety low FODMAP na stan odżywienia i nasilenie występowania objawów żołądkowo-jelitowych u osób chorujących na celiakię niereagujących na dietę bezglutenową.

Dlaczego zdecydowałaś się na przygotowanie doktoratu w Szkole Doktorskiej SGGW?

Na ostatnim roku studiów magisterskich zrozumiałam, że praca naukowa i ciągłe poszerzanie wiedzy jest tym, czym chcę się zajmować dalej. Zdecydowałam się na kontynuowanie edukacji w Szkole Doktorskiej SGGW ze względu na podejście do tematu dietetyki i nauk o żywieniu człowieka tutejszych naukowców i specjalistów, z którym bardzo się utożsamiam.

Czym zajmujesz się w pracy naukowej nad doktoratem? Co sprawiło, że zainteresowałaś się tą problematyką? Czy widzisz w tym przyszłość?

Moja praca naukowa nad doktoratem polega głównie na ocenie schematu żywienia, którego założeniem jest poprawa stanu odżywienia oraz jakości życia osób mających problemy z nietolerancją glutenu, a u których leczenie dietą bezglutenową nie przynosi efektu. Po analizie wpływu konkretnej diety będę w stanie również ocenić, czy znajdzie ona zastosowanie i jaki będzie mieć wpływ u osób z innymi chorobami jelit, takimi jak zespół jelita drażliwego czy w zespole rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego. Zainteresowałam się tym tematem już jakiś czas temu, kiedy zauważyłam, że coraz więcej osób w moim gronie wykazuje dolegliwości ze strony układu pokarmowego, co często związane jest właśnie z nieprawidłowym funkcjonowaniem jelit. Niestety aktualny styl życia nie sprzyja utrzymaniu naszej mikroflory jelitowej w dobrym stanie (nieodpowiednia dieta, brak aktywności fizycznej, przewlekły stres). Ciągły pęd nie pozwala nam skupić się na zadbaniu o filary zdrowego życia, dlatego uważam, że jest to bardzo przyszłościowy i aktualny temat.

Czy według Ciebie kształcenie w SD może być jednocześnie pasją?

Uważam, że kształcenie w Szkole Doktorskiej może być jednocześnie pasją, a nawet powinno nią być. Myślę, że u osób, które zdecydowały się na kolejny stopień edukacji nie jest inaczej. Praca, która przynosi satysfakcję i jednocześnie znajduje się w obszarze zainteresowań przebiega znacznie łatwiej i pozwala na osiągnięcie zamierzonych wyników.

Jak wygląda Twój typowy dzień z życia doktorantki?

Mój typowy dzień jako doktorantki rozpoczyna się zwykle od uczestniczenia w zajęciach w Szkole Doktorskiej. Są to przedmioty poszerzające wiedzę w zakresie prawidłowego planowania badań naukowych, analizy statystycznej czy metodyki prowadzenia zajęć. Następnie poszerzam swoją wiedzę w temacie, który realizuję w ramach doktoratu, przeglądając najnowszą literaturę i doniesienia naukowe. Ze względu na to, że jestem dopiero na początku mojej drogi jako doktorantka cały czas pracuję nad prawidłowym zaplanowaniem mojego badania oraz przygotowuję się do jego właściwego przeprowadzenia. W ciągu dnia uwzględniam także przygotowywanie własnych publikacji naukowych, udział w konferencjach i kursach poszerzających wiedzę, a także pomoc w innych projektach naukowych.

Jak ważna jest według Ciebie w dzisiejszych czasach popularyzacja nauki?

Popularyzacja nauki jest niezwykle istotna. Nie tylko przeprowadzanie badań naukowych, ale także działania popularyzatorskie stanowią przyszłość naszego kraju i świata w długoterminowej perspektywie. Żyjemy w czasach, w których możliwości publikowania wyników swojej pracy oraz przedstawienie ich szerszemu gronu osób są znacznie łatwiejsze, co zdecydowanie pomaga w popularyzacji nauki i powinniśmy to wykorzystać. Możemy przeprowadzić najbardziej wartościowe badania naukowe oraz wdrożyć najnowsze innowacje, jednak bez uwzględnienia popularyzacji nauki i edukacji nasze działania mogą nie przynieść oczekiwanych rezultatów.

Czy uważasz, że zawód naukowca w Polsce ma sens?

Zawód naukowca ma sens nie tylko w Polsce, ale w każdym kraju. Ciągły rozwój, innowacje, nowe pomysły pozwalają nam wszystkim lepiej żyć i funkcjonować. Polska w ostatnich kilkunastu latach zrobiła ogromny postęp w tej dziedzinie, jednak zawsze jest coś nad czym warto jeszcze popracować i udoskonalić. Mam nadzieję, że zawód naukowca w naszym kraju będzie stawał się coraz popularniejszy, co pozwoli nam na osiągnięcie postępu widocznego również na szczeblu międzynarodowym.

Jakie są według Ciebie cechy idealnego naukowca?

Idealny naukowiec powinien charakteryzować się zaangażowaniem, kreatywnością, wytrwałością w dążeniu do celu, ale także odpornością na porażki, które są nieodzownym elementem osiągnięcia sukcesu.

Jaki widzisz świat nauki w Twojej dyscyplinie za 20 lat?

Dietetyka i nauki związane z żywieniem człowieka są dyscypliną, która bardzo rozwinęła się na przestrzeni ostatnich 10 lat. Świadomość społeczeństwa w temacie zdrowego stylu życia cały czas wzrasta, co przekłada się na konieczność zdobywania odpowiedzi na coraz więcej pytań w tym temacie. Z drugiej strony szybkie tempo życia, stres, większy dostęp do wysoko przetworzonej żywności prowadzi do rozwoju chorób cywilizacyjnych, a to wymaga od naukowców zgłębienia roli żywienia w celu zmniejszenia ryzyka ich występowania. Mam nadzieję, że w przyszłości będziemy w stanie wspomóc leczenie większości chorób odpowiednim żywieniem i podejściem dietetycznym.

Jaka jest Twoja recepta na sukces w świecie nauki?

Pasja i zaangażowanie to mój przepis na sukces. Bywają chwile zwątpienia, często pojawia się więcej pytań niż odpowiedzi, a kolejne etapy badań przynoszą więcej niewiadomych, natomiast należy pamiętać, że wszystko jest częścią większego procesu i konsekwentne dążenie do postawionego celu z pewnością przyniesie nam satysfakcję.

Jak wyniki Twoich badań mogą wpłynąć na społeczeństwo i jego rozwój?

Mam ogromną nadzieję, że wyniki moich badań przyczynią się do poprawy jakości życia osób, do których są kierowane. Badanie przeprowadzone będzie wśród pacjentów zmagających się z celiakią, którzy nie reagują na jedyny sposób leczenia, jakim jest stosowanie diety bezglutenowej. Celiakia jest chorobą, która wymaga od pacjentów zaangażowania i często poświęcenia życia społecznego, a nieustępujące objawy ze strony układu pokarmowego dodatkowo utrudniają codzienne funkcjonowanie.