Doktoranci SGGW – Mateusz Korbik

Dyscyplina: inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka

Temat badań: Młode zadrzewienia przyuliczne w miastach – charakterystyka, diagnoza problemów oraz opracowanie standardów ich kształtowania na przykładzie m.st. Warszawy.

Cel badań: Celem badań jest ustalenie i usystematyzowanie wiedzy o przyczynach osłabienia oraz zamierania młodych drzew sadzonych przy ulicach miast. Zasadniczym celem pracy jest opracowanie wytycznych, zaleceń i standardów do zrównoważonego zadrzewiania ulic i dróg miejskich wraz z określeniem zasad prawidłowej pielęgnacji drzew po posadzeniu.

Dlaczego zdecydowałeś się na przygotowanie doktoratu w Szkole Doktorskiej SGGW?

W SGGW ukończyłem studia pierwszego i drugiego stopnia na kierunku Architektura Krajobrazu, jest to więc uczelnia, z którą jestem związany już od wielu lat. Pracownikami SGGW zawsze byli i wciąż są liczni eksperci zajmujący się drzewami sensu lato. Krótko mówiąc, wiedziałem czego mogę się spodziewać rozpoczynając naukę w Szkole Doktorskiej SGGW oraz byłem pewien że znajdę w SGGW promotora, który podzielać będzie moje zainteresowania – co jest bardzo ważne.

Czym zajmujesz się w pracy naukowej nad doktoratem? Co sprawiło, że zainteresowałeś się tą problematyką? Czy widzisz w tym przyszłość?

Zajmuję się młodymi drzewami rosnącymi w trudnych warunkach miejskich, czyli przede wszystkim przy ulicach miast; interesują mnie problemy z tym związane oraz zależy mi na określeniu głównych przyczyn ich osłabienia i zamierania. Z drzewami pracuję na co dzień, jestem świadomy tego, że są ważne nie tylko dla mnie, ale również dla innych – w tym przyszłych pokoleń. Wskazanie głównych przyczyn słabego wzrostu wielu z nich oraz określenie zasad prawidłowej ich pielęgnacji w pierwszych latach po posadzeniu pozwoli nowym drzewom na dłuższe i efektywniejsze funkcjonowanie w miejskiej tkance. Zieleń wysoka w mieście to dobro powszechne z którego korzysta każdy z nas, dobro które z każdym dniem ma coraz większą dla nas wartość.

Czy według Ciebie kształcenie w SD może być jednocześnie pasją?

To z czym związany jest mój doktorat jest moją pasją – kształcenie w SD umożliwia mi więc jej rozwijanie. Myślę więc, że tak.

Jak wygląda Twój typowy dzień z życia doktoranta?

Aktualnie przede wszystkim przeglądam młode drzewa posadzone na terenie Warszawy, określam ich stan oraz warunki w jakich rosną. Zbieram informacje na temat metod sadzenia drzew i problemów z nimi związanych w gminach w całej Polsce. Kontaktuję się ze specjalistami, których wiedza w sposób nieoceniony pomaga w zrozumieniu wielu zagadnień oraz ułatwia mi pracę. Niedługo rozpocznę badania nad wpływem określonych czynników na stan młodych drzew. Sporo jeszcze przede mną.

Jak ważna jest według Ciebie w dzisiejszych czasach popularyzacja nauki?

Popularyzacja nauki w dzisiejszych czasach jest niesamowicie ważna, dotyczy to zwłaszcza studentów którzy często potrzebują pomocy w ukierunkowaniu się. Pozwala ona na łatwiejsze dotarcie do nich i zachęcenie do kariery naukowej, dzięki czemu mogą podążać dalej naukową ścieżką i realizować się w niesamowicie ciekawy sposób – z korzyścią zarówno dla siebie jak i ogółu.

Czy uważasz, że zawód naukowca w Polsce ma sens?

Zawód naukowca ma w Polsce jak najbardziej sens. Jesteśmy rozwiniętym krajem, w którym istnieje duże zapotrzebowanie na ekspertów, w którym docenia się wiedzę i daje się możliwości do naukowej realizacji. Naukowcy stają się coraz częściej autorytetami i osobami publicznego zaufania – co bardzo cieszy.

Jakie są według Ciebie cechy idealnego naukowca?

Idealny naukowiec powinien mieć przede wszystkim otwartą głowę, umiejętność krytycznego patrzenia na świat oraz zdolność do współpracy. Nie ma nic gorszego niż zamknięcie się na pewne kwestie związane z badaniami i szeroko pojętą działalnością naukową, czy też brak współpracy – to nie to prowadzi do przełomowych odkryć.

Jaki widzisz świat nauki w Twojej dyscyplinie za 20 lat?

Środowisko dla wielu staje się coraz ważniejsze – co bardzo cieszy. Już teraz dokonuje się wielu ważnych odkryć. Z mojej perspektywy dyscyplina którą reprezentuję wydaje się zmieniać niesamowicie dynamicznie, na tyle, że ciężko mi powiedzieć jak będzie wyglądała za 20 lat; na pewno będzie miała bardzo duże znacznie dla naszego życia.

Jaka jest Twoja recepta na sukces w świecie nauki?

Mam wrażenie, że jest jeszcze o wiele za wcześnie, żeby przedstawiać moją receptę na sukces w świecie nauki. Jest dużo osób z większym doświadczeniem i przede wszystkim znaczącymi sukcesami, które mogłyby się w tej kwestii wypowiedzieć. Jeżeli miałbym już odpowiedzieć na to pytanie, to myślę, że ważne jest robienie tego co naprawdę sprawia nam przyjemność.